Ρεπορτάζ απο την Περιήγηση & Ενημέρωση για τον Ιλισσό
Σήμερα, Κυριακή 12 Οκτώβρη, πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η δημόσια περιήγηση–ενημέρωση στην ανοικτή κοίτη του Ιλισσού, στην Αγία Φωτεινή. Η συμμετοχή ήταν ζωντανή και πολυπρόσωπη, δείχνοντας ότι το ενδιαφέρον για τα ποτάμια της Αθήνας και την ιστορία τους παραμένει ισχυρό.
Κατά τη διάρκεια της περιήγησης αναδείξαμε την ιστορική σημασία του Ιλισσού στην αρχαιότητα, την κάλυψη και το μπάζωμα που υπέστη τον 20ό αιώνα, καθώς και το πώς η εξαφάνιση των φυσικών ρεμάτων της πόλης συνδέεται με το μοντέλο της τσιμεντοποίησης, της κυριαρχίας του αυτοκινήτου και της εμπορευματοποίησης του δημόσιου χώρου. Σταθήκαμε στα ελάχιστα σημεία όπου η κοίτη του ποταμού δεν έχει καλυφθεί, μιλήσαμε για τους κινδύνους των πλημμυρών και την κλιματική κρίση, αλλά και για τις δυνατότητες που ανοίγονται μέσα από την υπεράσπιση της φύσης και τη διεκδίκηση των δημόσιων χώρων.
Η συζήτηση που ακολούθησε ανέδειξε πλούσιους προβληματισμούς για το πώς μπορούμε να ξανασκεφτούμε την Αθήνα όχι ως απέραντο μπετόν αλλά ως τόπο συμβίωσης με το φυσικό της τοπίο. Τέθηκαν ζητήματα που αφορούν την κοινωνική οικολογία, την άμεση δημοκρατία και την αυτονομία, καθώς η υπεράσπιση των ποταμών είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα για μια πόλη που ανήκει στους κατοίκους της και όχι στα κέρδη.
Η σημερινή δράση εντάσσεται σε μια σειρά παρεμβάσεων της Αυτενέργειας, όπως η περιήγηση στο ρέμα της Πικροδάφνης και η εκδήλωση για τον κίνδυνο πλημμυρών στην Αττική. Με αυτόν τον τρόπο θέλουμε να χτίζουμε βήμα βήμα μια συλλογική γνώση, μια κουλτούρα αντίστασης στην τσιμεντοποίηση και μια πρακτική υπεράσπισης των φυσικών ροών.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, δύο μπάτσοι απεσταλμένοι της ΓΑΔΑ, έκαναν εμφανή την παρουσία τους παρακολουθώντας τη συνάντησή μας. Πρόκειται για μια απροκάλυπτη απόπειρα αστυνόμευσης της συλλογικής δράσης σε δημόσιο χώρο, ακόμη και όταν αυτή αφορά το πιο αυτονόητο: την υπεράσπιση της φύσης, την ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους χώρους και τον διάλογο για την πόλη όπου θέλουμε να ζούμε.
Μια εκδήλωση που αφορούσε την οικολογία, την ιστορία της Αθήνας και το δικαίωμα των κατοίκων της να ξανασυναντήσουν το φυσικό τους περιβάλλον, αποκάλυψε για ακόμη μία φορά την καχυποψία και την εχθρότητα της εξουσίας απέναντι σε κάθε μορφή αυτοοργανωμένης συλλογικής ζωής.
Ο αγώνας για τον ελεύθερο ρου των ποταμών, για την υπεράσπιση των ρεμάτων και για μια πόλη που ανήκει στους ανθρώπους και όχι στα κέρδη, θα συνεχιστεί.
