«Παγκόσμια μέρα Βουνού» S.O.S. ΒΟΥΝΑ, ΘΑΛΑΣΣΕΣ, ΠΟΤΑΜΙΑ

Τετάρτη 11 Δεκέμβρη, 6μ.μ., Μοναστηράκι «Παγκόσμια μέρα Βουνού»
Συγκέντρωση-Πορεία, ενάντια στης Φύσης τη λεηλασία

S.O.S. ΒΟΥΝΑ, ΘΑΛΑΣΣΕΣ, ΠΟΤΑΜΙΑ

Το οικονομικό ενδιαφέρον των εξορύξεων έχει να κάνει μόνο με τις επιχειρήσεις που τις πραγματοποιούν.

Είτε βγάζουν από τη γη χρυσό, είτε βωξίτη, είτε πετρέλαιο, οι θέσεις εργασίας που υπόσχονται είναι θέσεις σε μια επίγεια κόλαση.

Οι παρεμβάσεις στα ποτάμια έχουν να κάνουν με τον έλεγχο του νερού από τη μια και με το κέρδος των κατασκευαστικών από την άλλη.

Η παραγωγή της ενέργειας, είτε πρόκειται για την “πράσινη” περίπτωση είτε πρόκειται για τη “μαύρη”, αφορά την ίδια την ενέργεια ως εμπόρευμα και αυτούς που την εμπορεύονται:

Μήπως αφορά και εμάς όλους και όλες;
Μήπως κρατάμε εμείς την υπόθεση της ενέργειας στον διακόπτη μας όπως πολλοί ισχυρίζονται;
Ή μήπως θα κρατάμε εμείς την υπόθεση της ενέργειας στα χέρια μας όταν καταφέρουμε να αποφασίζουμε οι ίδιοι για ό,τι έχει σχέση με την παραγωγή της και την κατανάλωσή της -θέτοντας εμείς οι ίδιοι τους κανόνες;

Τι ενέργεια θέλουμε να παράγουμε και για ποιον;

Αν είναι να οδηγηθούμε στον όλεθρο καταστρέφοντας το περιβάλλον, ας το κάνουμε με δική μας απόφαση, όχι με το να μας σύρει κάποιος άλλος.

Αν είναι να σωθούμε από τον όλεθρο, θα μπορέσουμε να το κάνουμε μόνο εμείς -κανείς που μας το υπόσχεται δεν θα μας σώσει.

S.O.S. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Οι οικονομικοί κολοσσοί πιστεύουν ότι η φύση τους προσφέρεται ως δώρο.

Επιχειρούν να μετατρέψουν σε κέρδος ό,τι έχει απομείνει όρθιο.

Λεηλατούν τα βουνά, τις θάλασσες και τα ποτάμια.
Προσπαθούν να μας πείσουν πως τα κοινά αγαθά υπάρχουν μόνο ως εμπόρευμα.

Έτσι αυτοί ως άρχοντες της οικονομίας μάς κάνουν τη χάρη να μας τα προμηθεύσουν.

Προσπαθούν να μας πείσουν πως οι ανάγκες μας δεν είναι παρά οικονομικές ανάγκες και πως αυτοί, ως αυθέντες του βασιλείου των οικονομικών αναγκών, καθορίζουν όλη τη ζωή μας.

Οι οικονομικοί κολοσσοί δεν μπορούν πλέον να μεγεθύνουν τον οικονομικό τους κύκλο μόνο από την παραγωγή άχρηστων αντικειμένων, όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος.

Πραγματοποιούν έτσι μία συνολική επίθεση στο περιβάλλον, ένα σάλτο μορτάλε του καπιταλισμού.
Όμως σε αυτό το σάλτο μορτάλε συμπαρασύρεται όλη η ανθρωπότητα.

Μήπως λοιπόν είναι καιρός να πάρουμε στ’ αλήθεια τη ζωή στα χέρια μας;
Ποιος σχεδιάζει και ποιος πραγματοποιεί τη λεηλασία της φύσης;
Ποιος αντιπρόσωπός μας μας οδηγεί στον όλεθρο;
Μήπως είναι καιρός να δημιουργήσουμε το δικό μας κοινωνικό σώμα που να αποφασίζει για όλα όσα μας αφορούν ξεκινώντας από το περιβάλλον;

– Να δημιουργήσουμε τα συμβούλια της οικολογίας με τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και ευρύτερων κοινωνικών δικτύων
– Να παλέψουμε για την κοινωνική διαχείριση των κοινών αγαθών και όχι απλά για την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτά

ΑΥΤΟΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ

ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑ – Πολιτική Συλλογικότητα