Παγκόσμια μέρα υγροτόπων: ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΤΑΜΙ!

02 Φεβρουαρίου – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΤΑΜΙ!

Εχθές το απόγευμα, η ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑ βρέθηκε στο ρέμα της Πικροδάφνης, και περπάτησε τα 200 μέτρα όπου το ρέμα ρέει ακόμη ελεύθερο προτού θαφτεί κάτω από τη Βουλιαγμένης (πάρκο Καλαβρύτων στην Ηλιούπολη).

Βρεθήκαμε με άτομα από το Δίκτυο Πολιτών για τη διάσωση του ρέματος της Πικροδάφνης και συζητήσαμε για τους αγώνες τους ενάντια στις καταπατήσεις και τις προσπάθειες για διάφορες παρεμβάσεις στο ρέμα ενώ αναρτήσαμε πανό και μοιράσαμε κείμενο στη γειτονιά.

Το κείμενο που μοιράσαμε:

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΤΑΜΙ

Ο τρόπος με τον οποίο φανταζόμαστε τη θέση μας στον κόσμο σήμερα βρίσκεται σε ευθεία αντιπαράθεση με το φυσικό μας περιβάλλον. Αντιλαμβανόμαστε τη φύση ως κάτι που μπορεί να οριοθετηθεί κάπου στις παρυφές των κοινοτήτων μας, των πόλεων μας, δηλαδή ως ένα μέρος ξεχωριστό που βρίσκεται εκεί που δεν είμαστε εμείς. Αυτό το μέρος που βρίσκεται “πέρα”, φαντάζει μια “τράπεζα” πόρων προς εκμετάλλευση. Για πόσο ακόμα όμως;

Ως αναπόσπαστο κομμάτι των οικοσυστημάτων, η παραπάνω διαπίστωση ισχύει και για τις υδάτινες διαδρομές. Τα ποτάμια, τα ρυάκια και οι πλημμυρικές ζώνες δέχονται συνεχώς παρεμβάσεις μέσω φραγμών για τη δημιουργία ηλεκτρικής ενέργειας ή μπαζώνονται, περιορίζονται και δέχονται τη ρύπανση προς όφελος της κοινωνίας της απεριόριστης ανάπτυξης.

Τα αποτελέσματα είναι λίγο πολύ γνωστά: ερημοποίηση των οικοσυστημάτων, πλημμύρες, αύξηση της θερμοκρασίας.
Το λεκανοπέδιο της Αττικής, είναι μια περιοχή με εκατοντάδες μικρά ρέματα τα οποία στην πλειονότητά τους είτε έχουν μπαζωθεί είτε βρίσκονται θαμμένα, κάτω από τους δρόμους της πόλης.

Σήμερα, εν έτει 2024, δεν μπορούμε να αγνοούμε άλλο την καταστροφή που φέρουμε θάβοντας και περιορίζοντας τα ρέματά μας με την υπόσχεση περισσότερων κτιρίων, περισσότερης ανάπτυξης.

Τα ρέματα στη πόλη σημαίνουν χαμηλότερες θερμοκρασίες, μείωση της ηχορύπανσης, δημιουργία πολύπλοκων και αλληλοεξαρτόμενων οικοσυστημάτων και συνεπώς περισσότερων δημόσιων και πράσινων χώρων για αναψυχή και ανάπαυση.

Τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν υπάρξει πολυάριθμα κινήματα πολιτών που έχουν αναγνωρίσει τη σύνδεση μεταξύ της εξουσιαστικότητας της φύσης από τον άνθρωπο με τη εξουσιαστικότητα των ανθρώπων μεταξύ τους. Δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία αν δεν φανταστούμε έναν κόσμο στον οποίο η συνύπαρξη των ανθρώπινων κοινοτήτων θα βρίσκεται σε συνάρτηση με τα οικοσυστήματα που τις εμπεριέχουν.

Γι’αυτό και επιλέγουμε να βρισκόμαστε στον δρόμο στις 2 του Φλεβάρη -τη διεθνή μέρα των υγροβιότοπων- με σκοπό να ανοίξουμε έναν διάλογο για τη σημαντικότητα των αγώνων ενάντια στην οριοθέτηση των ρεμάτων. Αγώνες που δίνονται σήμερα από πολίτες στην Πικροδάφνη, στον Ποδονίφτη, στο μεγάλο ρέμα της Ραφήνας και αλλού.

Παλεύουμε ώστε η δυναμική φωνή των κατοίκων και των πολιτών να επικρατήσει από αυτή των ιδιωτικών συμφερόντων και της ιδεολογίας της απεριόριστης ανάπτυξης.

ΑΠΟ ΤΗ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΡΑΦΗΝΑ:
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Ο ΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ – ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Ο ΡΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

“ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑ”