17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2020 – ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΟΣΟ ΠΟΤΕ
ΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ “ΣΤΑΓΟΝΙΔΙΑ” ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ,
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΜΑΣ
Ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδο. Αφού πρώτα οδήγησαν σε αδιέξοδο το σύστημα υγείας καθιστώντας αδύνατη την αντιμετώπιση του covid, οδήγησαν την κοινωνία σε μια περιπέτεια θανάτου και απώλειας της υγείας.
Το σύστημα υγείας και πρόληψης όχι μόνο δεν υποστηρίχθηκε αλλά συρρικνώθηκε για χάρη της οικονομίας του κράτους και της οικονομίας της αγοράς. Ο κυβερνητικός μηχανισμός λειτουργεί σαν μια οικονομική επιχείρηση με τη λογιστική να υπερέχει κάθε άλλου τομέα. Έτσι, δεν προσφέρουν μαζικά τεστ, καθηλώνουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς σε μια ροή που επιφέρει εγκληματικό συνωστισμό και μας γεμίζουν κάθε φορά με ψέματα και υποσχέσεις ενώ ο covid εξαπλώνεται. Τα ίδια και στην παιδεία όπου επέλεξαν να υποχρεώσουν δασκάλους και μαθητές να στοιβάζονται σε μικρές αίθουσες αντί να προσλάβουν διδακτικό προσωπικό και να αυξήσουν τους σχολικούς χώρους.
Εν μέσω πανδημίας τύλιξαν την κοινωνία στο μπακαλόχαρτο με τους λογαριασμούς του Σταϊκούρα και του Στουρνάρα. Τώρα προσπαθούν να τα ρίξουν όλα σε εμάς. Σε όλους τους από-τα-κάτω. Οδηγούνται στις πιο αυταρχικές αποφάσεις, ίδιες με αυτές της χούντας την εποχή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1973.
Όμως οι ΑΥΤΑΡΧΙΚΕΣ-ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ αποφάσεις, για να έχουν ισχύ, θα πρέπει να βρουν πολίτες που θα τις εφαρμόσουν.
Στην περίπτωση της απαγόρευσης της πορείας του Πολυτεχνείου το 2020, αυτοί οι πειθήνιοι πολίτες είναι μόνο στη φαντασία του Χρυσοχοΐδη.
Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ μιας συλλογικής πολιτικής πράξης αποτελεί παρεκτροπή η οποία πληρώνεται ακριβά, πληρώνεται πολιτικά και πληρώνεται στον δρόμο. Είναι φανερό πως τα κίνητρά τους δεν είναι υγειονομικά αλλά κίνητρα αποφυγής των πολιτικών τους ευθυνών.
Μισόν αιώνα μετά την εξέγερση του 1973 τα νοήματά της παραμένουν ζωντανά και μας θυμίζουν πως μόνο η πραγματική συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις, μόνο μια αυτοκυβέρνηση του λαού συνιστά ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Η κυβέρνηση διεκπεραιώνει τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα μιας διασπασμένης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που συνεχίζει να διασπάται κυριαρχούμενη από μοναδικές και εξωτερικές αλήθειες, όπως το ότι είμαστε άξιοι να κυβερνηθούμε μόνο από κάποιους εκλεκτούς “με τη βοήθεια του Θεού” ή κυριαρχούμενη από “νόμους της ιστορίας”, όπως η υπεροχή του παραγωγικού και οικονομικού τομέα και η αλλαγή της κοινωνίας μόνο μέσα από παραγωγικές και οικονομικές αλλαγές, ή κυριαρχούμενη από την “ορθολογική” λειτουργία του οικονομικού μας συστήματος που μας έχει καθηλωμένους αιωνίως σε ΚΡΙΣΗ.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι πάντα εδώ, αφού έγινε, και είναι πάντα εδώ να μας θυμίζει ότι δεν υπάρχει κανένας εξωτερικός παράγοντας, κάποιος άλλος ή μια “υπερβαίνουσα πηγή” που να μας λέει πώς να ζούμε ως άνθρωποι σε οργανωμένη κοινωνία. Είναι η ίδια η κοινωνία που θεσμίζει τον εαυτό της και είναι στο δικό μας χέρι για το ποιος θα έχει την πολιτική εξουσία.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι εδώ να μας θυμίζει την αυτονομία των κοινωνικών αγώνων και πως μόνο έτσι μέσω της ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ τους, οι κοινωνικοί αγώνες έχουν αποτέλεσμα.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι εδώ μισόν αιώνα μετά, να μας θυμίζει πως οι άνθρωποι μπορούν να βάλουν στο χέρι τους τη δυνατότητα να αποφασίζουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους συγκροτώντας ένα σώμα απόφασης όπου να συμμετέχουν ΟΛΟΙ.
Η φετινή πορεία έγινε πιο επίκαιρη από ποτέ αφού διακυβεύεται η ίδια η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ της κοινωνίας για αυτοοργάνωση και διεκδίκηση.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ / ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ – 2μ.μ. Πλατεία Κλαυθμώνος
“Αυτενέργεια”
